Wędrując z Perfectamente w okolicach Szkoły Muzycznej w Poznaniu i Uniwersytetu Ekonomicznego szukałyśmy idealnego pleneru na zdjęcia. Plan? Dach. Taras. Coś wysoko. Zaintrygowane informacją, że w Ekonomiku można wyjść na taras, rozpoczęłyśmy poszukiwania windy. Winda była. Szkoda, że nie działała. Winda na uczelni, jedyna pozwalająca dostać się do budynku. A nasz czas - jak zawsze wyliczony co do minuty - nie uwzględniał poszukiwań kogoś, kto miałby czarodziejski kluczyk. Śrubokręt. Magiczne palce uruchamiające przyciski. Lub coś w tym stylu.

W końcu idealny plener znalazłyśmy gdzieś między nowszymi budynkami wspomnianych szkół. Parking, skryty w cieniu, ze szkłem w pięknych odcieniach. I oszklony korytarz, do którego by dotrzeć, musiałyśmy przemknąć między skupionymi studentami. Stali z instrumentami. Zdawali się czekać na egzamin. W nowych, a przywodzących jednak na myśl odległe czasy, murach niosły się dźwięki próby. Ludzie zdawali się jacyś bardziej cisi niż na innych uczelniach. Skupieni. Może efekt chwili, może tak na nich działa ten budynek. Najważniejsze, że wypatrzony korytarz okazał się idealny. Szklany i nowoczesny.

Z Perfectamente się śmiejemy, że zawsze szukamy idealnego pleneru, a w końcu i tak trafiamy gdzieś, gdzie jest dużo szkła, metalu. Gdzieś gdzie rządzi nowoczesność. Ale wiecie co? Kocham taką architekturę. To mój styl.